منابع قوانین و شواهد:

1 .امر به معروف و نهی از منکر

الله ـ میفرماید: ۚ ر َ ُنك م ۡ ِ ٱل َن َ ع ۡن و َ ه ۡ ن َ ي َ ُ ِوف و ر ۡ َع م ۡ ِٱل َ ب ُون ُر م ۡ أ َ ي َ ِ و ۡ َي ۡ َ ٱل ِل َ إ ُون ۡع َد ي ٞ ة َّ م ُ ۡ أ ُ م ِنك ّ ُن م َك ۡ َل ﴿ون لِح ۡ ُف م ۡ ُ ٱل م ُ َ ه ِك ٰٓئ َ ْل و ُ أ َ و.

»و باید از میان شما گروهی باشند که )مردم را( به نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وا دارند و از زشتی باز دارند و آنان هستند که رستگارند.«ابو سعید خدری س روایت میکند که از رسول الله ج چنین شنیدم: »مى َ أ َأ َك ل َ ذ َ َ ِ لبه و َبق ْ ف ِطع َ ت ْ َس ي ْ م َ ْ ل ِن إ َ ِه، ف َ ان ِِلس ْ فب َطع ت ْ َس ي ْ م َ ْ ل ِن إ َ َده، ف ِي ُ ب ه ِّ ْ ْيغي ل َ ف ً ْكرا ن ُ ُم م ْك ِمفاإل ِ يمان«

:هریک از شما کار بدی دید، باید آن را با دستش منع کند و اگر نتوانست با ِ اإل ِ يمان« زبانش و اگر نتوانست، با دلش و این ضعیفترین درجۀ ایمان است.« باید پیش از امر به معروف و نهی از منکر، علم باشد و در زمان این کار نرمی و مدارا صورت گیرد و پس از آن نیز، داشتن صبر و سعۀ صدر الزم است.

2 .اشتیاق فراوان بر وحدت و همبستگی و دوری از اختالف و فرقهگرایی

الله تعالی میفرماید: ٗ ء ٓ ا َ ۡد ع َ ۡ أ م ُ نت ُ ۡ ك ِذ ۡ إ ُ م ۡك ي َ ل َ ِ ع َّ َ ٱلل َت م ۡ نِع ْ ُوا ر ُ ك ۡ َٱذ ۚ و ْ ُوا ق َّ ر َ ف َ َ ت َل ٗا و ِيع َ ِ ج َّ ِ ٱلل ۡل ب َ ِ ب ْ ُوا ِصم َ ت ۡ َٱع ﴿ ه ۡ ِن ّ ُ م م َك ذ َ نق َ أ َ ِ ف َّار َ ٱنل ِن ّ ٖ م َة ر ۡ ُف َا ح ف َ ٰ ش ََ ۡ ع م ُ نت ُ ك َ ٗا و ٰن َ و ۡ ِخ ٓ إ ِهِۦ ت َ م ۡ ِنِع ُم ب ت ۡ َح ۡ ب ص َ أ َ ۡ ف ُ م ِك وب ُ ل ُ ۡ َ ق َي َّف َ ب ل َ أ َ في ۡ َ ٱل ِل َ إ ُون ۡع َد ي ٞ ة َّ م ُ ۡ أ ُ م ِنك ّ ُن م َك ۡ َل َ١٠٣ و ُون َد ت ۡ ه َ ۡ ت ُ م َّك ل َ ع َ ِهِۦ ل ٰت َ َاي ۡ ء ُ م َك َُّ ل ُ ٱلل ِ َي ّ ب ُ َ ي لِك ٰ َ ذ َ ك َ ِين َّ َٱل ْ ك ُوا ُون َك َ ت َل َ١٠٤ و ُون لِح ۡ ُف م ۡ ُ ٱل م ُ َ ه ِك ٰٓئ َ ْل و ُ أ َ ِۚ و ر َ ُنك م ۡ ِ ٱل َن َ ع ۡن و َ ه ۡ ن َ ي َ ُ ِوف و ر ۡ َع م ۡ ِٱل َ ب ُون ُر م ۡ أ َ ي َ و ٞ﴾ ]آلعمران: 103 -105] ِظيم َ ع ٌ َاب َذ ۡ ع ُم ه َ َ ل ِك ٰٓئ َ ْل و ُ أ َ ۚ و ُ ٰت َ ِن ّ ي َ ۡ ُ ٱل م ُ َه ء ٓ ا َ َا ج ِد م ۡ ع َ ِ م ۢن ب ْ ُوا ف َ ل َ ت ۡ َٱخ و ْ ُوا ق َّ

»و همگی به ریسمان الله )قرآن و اسالم( چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت الله را بر خود یاد نید، آنگاه که دشمنان )یکدیگر( بودید، پس میان دلهای شما الفت داد، سپس به

نعمت او برادر )یکدیگر( شدید. و شما بر لبۀ گودلی از آتش بودید، )او( شما را از آن نجات داد. ینگونه الله آیات خود را برایتان روشن میسازد، باشد که شما راه یابید. و باید از میان شما، گروهی باشند که

ه نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وا دارند و از زشتی باز دارند و آنانند که رستگارند. و مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختالف کردند پس از آنکه دالیلروشن برایشان آمد و اینان برایشان عذاب بزرگی است.« وا ق َّ ر َ ف َ ت َ َ ت َل َ و ِين ّ ْ ٱدل ُوا قِيم َ ۡ أ ن َ ﴿أ فِ ۚيه