سلمانان اواحد هستند که امور و رسالتشان فقط با موارد زیر اصالح و محق میگردد: ً ة َّ َ ِ اهِلي ً ج َ ِ ميتة َات ، م ٌ ة َ ع ْ ِقِه بي ُ ن ُ ْس يف ع ي َ ل َ َ و ْ مات َن رسول الله ج فرمودند: »:هرکسدرحالی بمیرد که در گردنش بیعتی نباشد، به مرگ جاهلیت مرده است.
س « ً ة َّ َ ِ اهِلي ً ج َ ِ ميتة َات ، م ٌ ة َ ع ْ ِقِه بي ُ ن ُ ْس يف ع ي َ ل َ َ و ْ مات َن رسول الله ج فرمودند: »م ّت مرده است.« درحالی بمیرد که در گردنش بیعتی نباشد، به مرگ جاهلی
و انجام حج و نمازهای جمعه و جماعت و اعیاد به همراه امیران؛ فرقی نمیکند ّ ت در زمان نیکوکار باشند یا فاجر؛ و نیز خیرخواهی برای آنان و رجوع به قرآن و سن اختالف. الله متعال میفرماید:م ُ ت ۡ َع ٰز َ ن َ ِن ت إ َ ف ۖ ۡ ُ م ِ ِ منك ر ۡ م ۡ َ ِل ٱل ْ و ُ أ َ َ و ُول َّس ْ ٱلر ُوا ِطيع َ أ َ ََّ و ْ ٱلل ُوا ِطيع َ ْ أ ا ٓ و ُ ن َ َام َ ء ِين َّ َا ٱل ه ُّ ي َ ٰٓأ َ ﴿ن ۡس ح َ أ َ ۡٞ و َي َ خ لِك ٰ َ ِۚ ذ ِم ِ ٱٓأۡلخر ۡ َو ۡ َٱل ِ و َّ ِٱلل َ ب ُون ِمن ۡ ؤ ُ ۡ ت م ُ نت ُ ِن ك ُ ِول إ َّس َٱلر ِ و َّ َ ٱلل ِل ُ إ وه ُّ ُد ر َ ٖ ف َ ۡء ِفل و ۡ أ َ ت
»ای کسانی که ایمان آوردهاید! اطاعت کنید الله را و اطاعت کنید پیامبر ج و صاحبان امرتان را؛ و اگر در چیزی اختالف کردید، آن را به الله و پیامبر ج بازگردانید؛ اگر به الله و روز قیامت ایمان دارید، این بهتر و خوشفرجامتر است.
.jpg)
بنابراین شورش و خروج علیه امیران جایز نیست مگر اینکه شروط مهم زیر وجود
فقعلیه است. نیز مت بنابراین شورش و خروج علیه امیران جایز نیست مگر اینکه شروط مهم زیر وجود دداشته باشد
1؛ ر َ ّ أن ت .اثبات وقوع کفر با دیدن یا بررسی علمی، زیرا پیامبر ج فرمودند:»مگر اینکه ببینید... .«. پس نمیتوان بر شایعات و اخبار اعتماد کرد
2 .برای خروج علیه آنان، الزم است مرتکب »کفر« شده باشند و فسق و فجور امیران دلیلی بر جواز شورش علیه آنان به شمار نمیرود
3 .الزم است که کفر آنان »ظاهر« و آشکار شود و بنابراین اگر دچار کفری شده باشند که کفر بودن آن خفی باشد، خروج جایز نیست.
4 .باید دلیل قطعی مبنی بر تکفیر آنان وجود داشته باشد، چون رسولالله ج فرمودند: ُرهان«: »دربارۀ آن، دلیلی از جانب الله داشته باشید.« پس به َ ا ِهلل ب ْ ِ فيه من ُم ْدك ِ »عن ّی و احتمالی یا مسألهای اختالفی، قیام و شورش علیه آنان روا نیست. سبب امری ظن
5 .قدرت: در صورت ناتوانی و نبود قدرت، خروج علیه امیر کافر جایز نیست، هرچند شرایط قبلی وجود داشته باشد؛ تا این کار منجر به نابودی دین و اهل آن نشود.
الله متعال میفرماید: ب ت ُ َّا ك م َ ل َ َ ف ة ٰ و َ َّك ْ ٱلز ُوا َات ء َ َ و ة ٰ و َ َّ ل ْ ٱلص ُوا قِيم َ أ َ ۡ و ُ م َك ِدي ۡ ي َ ْ أ ا ٓ و ُّ ف ُ ۡ ك ُم ه َ َ ل َ قِيل ِين َّ َ ٱل ِل َ إ ر َ ۡ ت م َ ل َ ﴿ة َ ي ۡ َش َّ خ َ د ش َ ۡ أ و َ ِ أ َّ ةِ ٱلل َ ي ۡ َش خ َ َ ك َّاس َ ٱنل ۡن و َ َ ۡش ۡ ي ُم ه ۡ ِن ّ ٞ م ِيق ر َ َا ف ِذ إ ُ َال ِت ق ۡ ُ ٱل ِم ه ۡ ي َ ل َ ع
ه( به آنان گفته شد: )اکنون( دست از جنگ بردارید و »آیا ندیدی کسانی را که )در مک ّ ر شد، ناگاه نماز را برپا کنید و زکات بدهید، ولی زمانی که )در مدینه( جهاد بر آنان مقر جمعی از آنان، از مردم میترسیدند همانگونه که از الله میترسند یا بیشتر میترسیدند.« مؤمنان در حالت ضعف و ناتوانی، فرمان دارند که دست از جنگ بکشند، ولی در ززمان قدرت، باید علیه کفر و کافران قیام نموده و خروج کنند.
بالا